Co wybrać: Linux Mint lub Linux Ubuntu

Masz dość korzystania z systemu Windows i zdecydowałeś się przejść na Linuksa? Po prostu lubisz próbować czegoś nowego? Bez względu na powód, dla którego zdecydujesz się zostać użytkownikiem systemu Linux, przede wszystkim powinieneś zdecydować, który zestaw dystrybucyjny jest najlepszy dla początkujących użytkowników. Prawie każdy zasób da ci wybór między Linux Mint lub Ubuntu.

Linux Mint vs Ubuntu: która dystrybucja jest lepsza?

Praktycznie wszystkie statystyki pokazują, że są to najbardziej popularne systemy w świecie Linuksa. Oba projekty zostały zaprojektowane z myślą o maksymalnej łatwości użytkowania. Jeśli zmieniasz system z Windows na Linux, powinieneś zacząć od jednego z tych dwóch.

Pomimo tego, że zarówno Ubuntu, jak i Linux Mint mają wspólne korzenie, mają wiele namacalnych różnic. Jeśli zagłębisz się nieco głębiej, możesz to zobaczyć sam. Pomimo faktu, że istnieje już wystarczająco dużo artykułów na temat Ubuntu vs Mint, postaramy się otworzyć temat tak, jak to tylko możliwe. Dlatego jeśli nadal nie wiesz, co wybrać i która dystrybucja Linuksa jest najlepsza dla początkujących, uważnie przeczytaj prezentowany materiał.

Treść

1 Pochodzenie i rozwój
2 Wymagania systemowe
3 Łatwa instalacja
4 Interfejs i shell oprogramowania
5 Łatwość użycia
6 Oprogramowanie
7 Aktualizacje systemu i oprogramowania
8 Wydajność
9 Bezpieczeństwo i prywatność
10 Wnioski

Pochodzenie i rozwój

Od samego początku Linux był skierowany bardziej do specjalistów komputerowych i administratorów systemu. O dzisiejszej wygodzie zwykłego użytkownika domowego pytanie nie zostało nawet podniesione. Linux w tym czasie był używany głównie na serwerach i innych urządzeniach high-tech, podczas gdy Windows i Mac OS istniały w komputerach domowych, ale niektórzy programiści, widząc obietnicę nowego produktu, postawili sobie za cel, aby ożywić system i uprościć go tak, aby nawet najbardziej gospodyni domowa.

Jak wszystko się stało? Pierwszą masową dystrybucją był Debian. Na jego podstawie jest ogromna liczba wydarzeń. W 2004 roku milioner Mark Shuttleworth założył firmę Canonical, aw październiku tego roku wydała pierwszą wersję Ubuntu. W rzeczywistości był to pierwszy produkt dla zwykłych śmiertelników. Nawet motto rozwoju brzmiało jak "Linux dla ludzi". Co sześć miesięcy ukazała się nowa wersja. Ta sama okresowość została zachowana do naszych dni, a Canonical nadal jest ideologicznym inspiratorem i głównym sponsorem projektu.

Jednak nowość miała wiele wad.Na przykład zastrzeżone kodeki nie były instalowane domyślnie, dlatego tak popularne formaty jak MP3 i Flash nie były odtwarzane. Tak, wszystko można było zainstalować później ręcznie, ale musisz przyznać, że może to doprowadzić zwykłego człowieka na ulicę do osłupienia. Dlatego w 2006 roku, na bazie Ubuntu, pojawił się kolejny nowy produkt pod nazwą Linux Mint. Jego twórcy wzięli pod uwagę braki Ubuntu i starali się, aby przejście z Windows było jak najbardziej bezbolesne. Główną różnicą była domyślna obecność zastrzeżonych kodeków, więc nic nie wymagało dodatkowej instalacji, a wszystkie pliki były obsługiwane przez system po wyjęciu z pudełka.

Ponieważ Canonical jest projektem komercyjnym, ma określonych urzędników, filie i ogromny zespół programistów na całym świecie. Doradztwo techniczne jest odpowiedzialne za wsparcie systemu operacyjnego i nadzoruje jego rozwój. Ta liczba programistów jest konieczna, ponieważ Canonical rozwija Ubuntu nie tylko dla komputerów stacjonarnych, ale również dla serwerów, urządzeń mobilnych, pamięci masowej w chmurze, a nawet telewizorów.

UWAGA. Linux Mennica istnieje jednak kosztem użytkowników i sponsorów, a także otrzymuje procent transakcji z producentami sprzętu.Założycielem projektu jest Klemens Lefevre, ale nie wywiera on takiego wpływu na rozwój systemu, jak Mark Shuttleworth.

Ponieważ projekt jest odpowiedzialny za rozwój jedynie systemu operacyjnego na komputery stacjonarne, zespół programistów nie jest tak duży i znacznie mniejszy niż w systemie Ubuntu, i koncentruje się głównie w krajach europejskich.

Jak już wspomniano, nowe wydanie Ubuntu pojawia się co sześć miesięcy: w kwietniu i październiku. Co dwa lata publikowane jest kwietniowe wydanie z długim okresem wsparcia - oficjalne aktualizacje są wydawane na 5 lat. Tak się złożyło, że są to nawet lata, czyli lata 2010, 2012, 2014 i 2016. Oficjalną terminologią wydania jest LTS, co oznacza wsparcie długoterminowe. Wszystkie pozostałe problemy mają okres wsparcia wynoszący 10 miesięcy. Nazwa każdej nowej wersji jest powiązana z miesiącem wydania. Tak więc Ubuntu 16.10 będzie oznaczać, że wydanie to jest datowane na październik 2016.

Linux Mint pojawia się na tej samej częstotliwości - dwa razy w roku, ale bez konkretnej daty, a co dwa lata pojawiają się problemy z długim okresem wsparcia wynoszącym 5 lat. Jedyną różnicą jest to, że ponieważ produkt oparty jest na Ubuntu, deweloperzy czekają na jego oficjalne wydanie, po czym wprowadzają zmiany i po kilku miesiącach wypuszczają nowy system operacyjny. Nazwa nieco różni się od konkurenta.Zdecydowano dodać numer sekwencji, na przykład Linux Mint 16 lub Linux Mint 18. Mniejsze aktualizacje mogą być ponumerowane jako 17.1, 17.2 i tak dalej.

Wymagania systemowe

Ubuntu:

512 MB pamięci RAM (zalecane 2 GB);
5 GB miejsca na dysku twardym (zalecane 25 GB);
Rozdzielczość ekranu 1024 x 768.

Linux Mint:

512 MB pamięci RAM (zalecane 1 GB);
9 GB miejsca na dysku twardym (zalecane 20 GB);
Rozdzielczość ekranu 800 x 600 (zalecana 1024 x 768).

Jak widać, minimalne wymagania są prawie takie same: Linux Mint wymaga nieco więcej miejsca na dysku, ale minimalna rozdzielczość ekranu jest niższa. Jeśli chodzi o zalecane wymagania systemowe, jest oczywiste, że są one wyższe w Ubuntu: 2 gigabajty pamięci RAM na 1 gigabajt Linux Mint. Dlatego na słabszych komputerach, które mają mniej niż 2 gigabajty pamięci RAM, dobrym wyborem nadal będzie Linux Mint. Na nowoczesnych komputerach i laptopach oba systemy będą miały wysoką wydajność.

Łatwa instalacja

Obie dystrybucje są niezwykle łatwe do zainstalowania. Cały proces trwa kilka minut, spodziewamy się dosłownie kilku naciśnięć przycisków: wybierz strefę czasową, układ klawiatury, typ układu dysku twardego, a także ustaw nazwę użytkownika i hasło konta użytkownika.Instalator zrobi za Ciebie resztę. Chociaż interfejsy mają pewne różnice, proces jest prawie całkowicie identyczny. Chcemy zauważyć, że Linux Mint i Ubuntu obsługują UEFI, ale przed instalacją Linux Mint lepiej jest wyłączyć opcję Bezpiecznego rozruchu.

Interfejs i shell oprogramowania

Ponieważ istnieje kilka pulpitów dla systemu Linux, Ubuntu i Linux Mint mają wersje z najpopularniejszymi. Ponadto każda dystrybucja ma swój unikalny projekt - pulpit Unity w przypadku Ubuntu i Cinnamon podczas korzystania z Linux Mint. Oczywiście wersje oparte na innych powłokach oprogramowania są regularnie wydawane:

KDE - Kubuntu, Mint KDE;
MATE - Ubuntu, Mint;
Xfce - Xubuntu, Mint Xfce
GNOME - Ubuntu;
LXDE - Lubuntu.

Wszystkie wersje Ubuntu wychodzą równolegle z wersją główną, podczas gdy Linux Mint preferuje pulpity Cynamonu i MATE, podczas gdy inne wychodzą z pewnym opóźnieniem.

Obie wersje mają obrazy instalacyjne dla systemów 32- lub 64-bitowych. Przez długi czas Linux Mint udostępniał osobne obrazy z wbudowanymi kodekami i bez nich. W tej chwili możesz pobierać tylko obrazy z kodekami. W systemie Ubuntu można je pobrać po zainstalowaniu systemu, w tym celu należy zaznaczyć odpowiednie pole.

Łatwość użycia

Rozważmy unikalne powłoki każdej z dystrybucji - Jedność i Cynamon.Pierwszy jest bardziej podobny do systemu Mac OS, nawet położenie przycisków sterujących i pasek menu w oknie aplikacji są bardzo podobne, podczas gdy drugi będzie znacznie bardziej znany tym, którzy wcześniej korzystali z systemu Windows. Pulpit Unity ma nieco nietypową strukturę menu, w której wszystko jest podzielone na kilka kart z paskiem wyszukiwania na górze ekranu. Jednocześnie wielu zauważa, że Unity jest niemal idealną ucieleśnieniem idei interfejsu Metro Windows 8. I rzeczywiście, jeśli przyjrzeć się bliżej, jest pewne podobieństwo.

Z kolei cynamon ma menu bardzo podobne do menu Start systemu Windows, w którym wszystkie programy są podzielone na kategorie, a podział odbywa się automatycznie. Dlatego to, czy wygodnie będzie korzystać z wybranego systemu operacyjnego, zależy od tego, z czego korzystałeś wcześniej.

Ponadto Unity ma znacznie mniej opcji personalizacji interfejsu użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, skorzystasz z tego, co oferujesz. Z kolei cynamon ma znacznie więcej opcji dostosowywania.

Oprogramowanie

Zainstalowane od podstaw Linux Mint i Ubuntu mają pełny zestaw niezbędnego oprogramowania: biuro, przeglądarka, różne odtwarzacze, programy pocztowe. Linux Mint zawiera nawet edytor graficzny Gimp.Ponadto zawiera zamknięte kodeki do odtwarzania niektórych typów plików, w tym MP3 i Flash. W Ubuntu możesz wybrać tę opcję podczas instalacji, a jeśli przypadkowo przegapisz ten punkt, będziesz musiał dodatkowo zainstalować wszystko.

Każda dystrybucja ma swój własny magazyn aplikacji. W Ubuntu jest bardziej kolorowo urządzony i uważa się, że zawiera więcej oprogramowania. Ponadto możesz pobrać nawet niektóre płatne programy. W Linux Mint narzędzie jest mniej atrakcyjne, ale mimo wszystko można pobrać z niego wszystkie niezbędne oprogramowanie. Ponadto tam i tam można dodawać repozytoria innych firm, które zawierają inne niezbędne programy, których nie ma w sklepie z aplikacjami.

Możesz również zauważyć doskonałą funkcję powłoki Unity - jest ona w stanie odtwarzać pliki multimedialne bezpośrednio z menu Dash. W Linux Mint, musisz uruchomić osobne aplikacje do tego. Ponadto, Unity może przeszukiwać Internet, w tym w wyniku wyszukiwania, nawet informacji ze sklepów internetowych (w tej chwili najlepiej obsługuje się Amazon).

Aktualizacje systemu i oprogramowania

Zarówno Ubuntu, jak i Linux Mint są wyposażone w narzędzie systemowe do instalowania aktualizacji za pomocą wygodnego interfejsu graficznego. Nie trzeba aktualizować każdego programu ręcznie, ponieważ można to zrobić automatycznie. Coś w tym systemie przypomina Androida.

Jeśli chodzi o aktualizacje samego systemu, a mianowicie instalację nowej wersji, obie dystrybucje mają specjalne narzędzie do automatyzacji procesu. A w Linux Mint pojawił się dopiero po wydaniu najnowszej wersji, zanim trzeba było zrobić wszystko ręcznie lub całkowicie przeinstalować system. W każdym razie będziesz musiał użyć terminala, ponieważ oba narzędzia nie mają interfejsu graficznego.

Wydajność

W przypadku nowoczesnego sprzętu z wydajnym procesorem i wystarczającą ilością pamięci RAM problemy z wydajnością nie pojawią się w przypadku dystrybucji. Jeśli moc jest ograniczona, system Ubuntu działa wizualnie nieco wolniej niż Linux Mint, jednak wszystko to jest raczej subiektywne, ponieważ zależy od używanego oprogramowania.

Bezpieczeństwo i prywatność

W tym komponencie oba systemy operacyjne mają zauważalne różnice.Ponieważ Ubuntu jest rozwijany przez organizację komercyjną, logiczne jest, że można w nim zaobserwować pewną ilość reklam. Dla niektórych może wydawać się to dziwne, ale jest to całkiem naturalne, ponieważ nie płacisz za sam system operacyjny, a deweloper chce zjeść więcej niż jeden chleb. Linux Mint nie cierpi z powodu tych niedociągnięć, system jest całkowicie czysty z różnych modułów reklamowych.

WAŻNE. Ponadto, umowa użytkownika Ubuntu zawiera klauzule stwierdzające, że niektóre dane osobowe są przesyłane do firmy Canonical (hi Microsoft). To prawda, że w ustawieniach można go wyłączyć. Linux Mint nie ma tutaj problemów. Deweloperzy troszczą się o Twoje bezpieczeństwo. Każdy użytkownik, który wybierze tę dystrybucję, doceni to.

Wnioski

Próbowaliśmy wymienić najbardziej oczywiste momenty, w których Ubuntu i Linux Mint różnią się. Absolutnie wszystko jest niemożliwe do wylistowania, ponieważ każda osoba korzysta z komputera w inny sposób. Możemy tylko zalecić zainstalowanie każdego zestawu dystrybucyjnego i używanie go przez jakiś czas, aby zrozumieć z własnego doświadczenia, co najbardziej Ci odpowiada. Na koniec publikujemy krótką tabelę porównawczą.

Ubuntu	Linux mint
Opracowany przez firmę Canonical, z zespołem programistów w różnych częściach świata.	Finansowane z dobrowolnych darowizn i umów z producentami komputerów. Zespół programistów nie jest tak duży i skoncentrowany głównie w Europie.
Pierwszy numer został wydany w 2004 roku. Jest pochodną Debiana.	Opracowany na podstawie Ubuntu. Pierwsza edycja ukazała się w 2006 roku.
Nowe wersje są publikowane w kwietniu i październiku. Co roku, kwietniowe wydanie jest długoterminową wersją LTS.	Wydawane dwa razy w roku, około co 6 miesięcy, kilka miesięcy po wydaniu Ubuntu. Co czwarta wersja - z długim okresem wsparcia.
Istnieją wersje oparte na komputerach Unity, KDE, Xfce, MATE, LXDE i GNOME.	Głównymi obsługiwanymi komputerami są Cynamon i MATE. Istnieją wersje oparte na KDE i Xfce, ale z pewnym opóźnieniem.
Różne kodeki muszą być instalowane ręcznie.	Kodeki są dołączone do obrazu instalacyjnego.