Jedną z najciekawszych nowych technologii zastosowanych w procesorach Intel i AMD jest tryb turbo. Umożliwia zwiększenie mnożnika procesora, a tym samym zwiększenie częstotliwości zegara. A to zwiększy produktywność. Procesor z większą liczbą rdzeni wymaga większej mocy. Jest to spowodowane wzrostem wymiany ciepła. W rezultacie częstotliwość synchronizacji systemów z dużą liczbą rdzeni jest często mniejsza niż w przypadku systemów dwurdzeniowych lub jednordzeniowych, co powoduje, że właściciele systemu Windows 10 myślą o uwzględnieniu wszystkich rdzeni.
Zwiększ moc procesora w systemie Windows.
Treść
- 1 Ile rdzeni pracuje domyślnie
- 1.1 Wprowadzenie do tematu
- 2 Sposoby włączenia
- 2.1 Procesory AMD z rdzeniem turbo
- 2.2 Jak włączyć turbo doładowanie
- 3 Ryzyko awarii
Ile rdzeni pracuje domyślnie
Overclocking to dobry i najbardziej oczywisty sposób na zwiększenie częstotliwości procesorów AMD i Intel. Jednak moc przetwarzania niektórych układów AMD może zostać zwiększona, a znacznie więcej będzie działać w zupełnie nowy sposób. AMD jest jedynym producentem, którego systemy są sprzedawane z nieaktywnymi rdzeniami. Jeśli możesz je odblokować, dostaniesz dodatkową moc za darmo. Jest to szczególnie ważne w przypadku procesorów z jednym rdzeniem, a także w przypadku niektórych podwójnych rdzeni (to znaczy, że trzy lub dwa rdzenie są aktywne, jeden lub dwa są nieaktywne).Proste obliczenia jasno pokazują, że odblokowanie czwartego rdzenia w trój rdzeniowym procesorze poprawia jego wydajność o jedną trzecią - więc gra zdecydowanie jest tego warta.
Możliwość odblokowania nieaktywnych jąder zainteresowanych użytkowników komputerów kilka lat temu, ale w tym czasie wymagało to znacznie więcej wysiłku i szczęścia niż dzisiaj. Przede wszystkim użytkownik musiał kupić jedną z kilku konkretnych płyt z południowym mostkiem SB750, a następnie znaleźć procesor w sklepie, który będzie mógł działać po odblokowaniu jądra. W przeciwieństwie do testów i eksperymentów, nie można było tego zweryfikować - jeśli ktoś miał szczęście, otrzymał jedną trzecią mocy za darmo, ale równie wszystkie wysiłki mogły zostać zmarnowane.
Niektóre płyty główne oferują specjalny przełącznik lub przycisk do odblokowywania nieaktywnych rdzeni bez konieczności odwiedzania systemu BIOS. Teraz jest znacznie łatwiej. Producenci zaryzykowali i zaczęli używać funkcji odblokowania na swoich płytach głównych, gdy nie wszystkie rdzenie działają. Jest oferowany przez większość nowych płyt głównych ASUS (Core Unlocker), Gigabyte (Auto Unlock), MSI (Unlock CPU Core) i Foxconn (Core Release).
Aby odblokować nieaktywne jądro, zainstaluj procesor, a następnie uruchom komputer. Po wejściu do BIOS-u znajdź żądaną funkcję i aktywuj ją. Jeśli to możliwe, lepiej jest ręcznie aktywować wszystkie rdzenie, niż polegać na automatycznej konfiguracji. Po ponownym uruchomieniu komputera wszystkie rdzenie powinny być aktywne. W przypadku niektórych płyt procedura jest jeszcze prostsza - mają przyciski umożliwiające uruchamianie nieaktywnych rdzeni bez wchodzenia do systemu BIOS.
Wprowadzenie do tematu
Początkowo funkcja ta nie zawsze działała dobrze (lub w ogóle nie działała), ale nowi producenci od dawna eliminowali wszystkie problemy. Nie ma ujemnego skutku, tj. Wzrostu zużycia energii pod obciążeniem, a w konsekwencji wzrost wymiany ciepła jest zwykłym układem chłodzenia dla procesora. Jedyne, co może się zdarzyć, to niewielkie obniżenie podatności systemu na przetaktowanie. Nie należy zwiększać obciążenia i mocy rdzeni systemu.
Nowoczesne procesory mają ogromną moc obliczeniową. Takie wskaźniki są osiągane nie tyle przez architekturę procesora, ile przez liczbę rdzeni i ich częstotliwość. Systemy jednordzeniowe nie będą wykonywać bardziej złożonych zadań.Najpierw pojawiły się dwurdzeniowe procesory, później czterordzeniowe procesory, a ostatnio liczba rdzeni procesorów sięga 10. Są one oferowane zarówno przez AMD, jak i Intel, a pierwsza firma sprzedaje również bardzo popularne trójprocesowe procesory.
Początkowo tworzenie systemów z trzema rdzeniami było przejawem niesamowitych sztuczek AMD. Często jeden z rdzeni czterordzeniowych procesorów został uszkodzony. Ponieważ pozostałe trzy działały dobrze, na rynku pojawiły się procesory z zablokowanym pojedynczym rdzeniem, które zostało zerwane. Z tego powodu użytkownicy Windows 7 i zaczęli próbować uruchomić wszystkie rdzenie procesorów.
Teoretycznie nie stanowi to problemu. Jednak tak jak w życiu, teoria i praktyka nie muszą podążać tą samą ścieżką. Problem leży w strukturze oprogramowania. Wiele aplikacji po prostu nie może korzystać z wielowątkowości. Zostały one dostosowane do optymalnej wydajności w jednym, a czasem w dwóch wątkach, a zatem wszystkie "nadliczbowe" rdzenie pozostają nieużywane. Co gorsza, w takiej sytuacji znacznie tańszy procesor, ale z szybszymi rdzeniami, może wykazać lepszą wydajność niż demon wielordzeniowy,o nieco ograniczonej częstotliwości synchronizacji. To nie koniec wad. Jądra, które nie są zaangażowane, zużywają tyle energii, ile zużywają w tym samym czasie.
Mamy więc podobną sytuację, jak w przypadku korków. Możesz nawet mieć Ferrari z silnikiem o mocy 500 koni mechanicznych, ale nie używasz tej mocy, a paliwo znika w zbiorniku w alarmującym tempie, a ty jedziesz wolniej niż Fiat na następnym pasie.
Sposoby włączenia
Rozwiązaniem wszystkich tych problemów jest tryb turbo związany z wyłączeniem systemu lub ograniczenie prędkości innych rdzeni. Częstotliwość synchronizacji rdzeni współczesnego procesora jest wartością podstawową (w przypadku procesorów Intel - 133,3 MHz, AMD - 200 MHz) pomnożoną przez odpowiednią liczbę przypisaną do tego modelu. Na przykład AMD Phenom II X6 1055T działa z częstotliwością 2800 MHz (200 MHz x 14) i Intel Core i7 870 2933 MHz (133,3 MHz x 22). Liczba, o którą mnożymy wartość wyjściową, jest mnożnikiem. AMD już dawno zauważyło, że kiedy nie potrzebujesz pełnej mocy procesora, mnożnik może zostać zredukowany, przez co zmniejsza się zużycie energii i rozpraszanie ciepła. Tryb Turbo to procedura odwrotna - jeśli potrzebujesz więcej mocy, zwiększa się mnożnik i częstotliwość robocza. Jednak nie jest to łatwe.
Prosty wzrost mnożnika spowoduje przekroczenie maksymalnej wartości mocy projekcji cieplnej procesora. Bez wchodzenia w szczegóły (AMD i Intel definiują ten parametr zupełnie inaczej), można go zdefiniować jako moc ciepła emitowanego przez procesor, więc przekroczenie może doprowadzić do przegrzania i uszkodzenia systemu. Najprostsza ochrona stosowana przez producentów wyłącza tryb turbo po przekroczeniu maksymalnej wartości mnożnika.
Aby tego uniknąć, stosuje się procedurę, której teoretyczne podstawy wyjaśniliśmy na początku artykułu: mnożnik wzrasta silniej tylko w rdzeniach wykonujących obliczenia, a reszta jest wyłączona lub spowolniona. W rezultacie aplikacja, która nie powinna wykorzystywać wszystkich rdzeni, może pracować znacznie wydajniej, procesor nie zużyje więcej energii, wartość uwalniania ciepła nie zostanie przekroczona, a system chłodzenia będzie działał bez problemów. Pierwszym z nich był Intel, który wprowadził technologię Turbo Boost w procesorach Core i7 900 na LGA 1366. Tryb turbo działał w nich po prostu, zwiększając mnożnik wszystkich rdzeni, ograniczony do maksymalnego TDP.
Core i7 800 i Core i5 600 korzystają z trybu turbo niezwykle płynnie, ale jeszcze lepiej w tym względzie - najnowszych procesorów do notebooków Intela. Wykorzystali technologię Turbo Boost w wersji głównej. Jak wiadomo, mają zintegrowaną kartę graficzną, a technologia Turbo Boost obejmuje oba systemy, to znaczy procesor i procesor graficzny. Skala procesorów zegara w wersjach notebooków, często nawet kilkudziesięciu procent, jest imponująca, ale Intel posunął się dalej. W przypadku intensywnego użytkowania systemu graficznego można również zwiększyć jego częstotliwość, w wyniku czego częstotliwość robocza rdzeni zostaje ograniczona tak, aby nie przekroczyć maksymalnej wartości TDP. Procesor działa idealnie i harmonijnie, biorąc pod uwagę nie tylko potrzebę mocy obliczeniowej rdzeni, ale także zintegrowany układ graficzny. Najnowsze procesory Intela działają lepiej, ponieważ po zwiększeniu mnożnika rdzenia nieaktywne rdzenie są całkowicie wyłączone.
Procesory AMD z rdzeniem turbo
AMD nieco opóźniła odpowiedź na rewolucyjną ideę Intela. Tryb Turbo w procesorach tej firmy był przewidywany tylko po wydaniu najnowszego sześcio-rdzeniowego Phenoma II. Technologia nazywa się Turbo Core i bardzo różni się od oferowanej przez firmę Intel.W procesorach Intela tryb turbo jest włączany i wyłączany w zależności od warunków termicznych, procesory AMD wchodzą do niego, gdy co najmniej trzy z sześciu rdzeni nie wykonują żadnych zadań. Częstotliwość pozostałych w tym przypadku może zostać zwiększona do maksymalnie 500 MHz. Zapewnia to wydajną pracę i nie przekracza maksymalnej wartości TDP. AMD oferuje niezwykle proste przetaktowanie dzięki odblokowanemu mnożnikowi i kontroli wszystkich rdzeni z poziomu systemu za pomocą aplikacji OverDrive.
Zbadaliśmy, w jaki sposób wydajność Turbo Boost może być wdrożona w praktyce, testując procesor Intel Core i5-750. Wyniki pokazały, że podkręcanie jest przyspieszane przede wszystkim przez aplikacje, które ładują jeden lub dwa rdzenie, na przykład Apple iTunes konwertuje utwory z płyt CD na pliki MP3 o 16% szybciej i filmy w formacie Full HD (1920 x 1080 pikseli) w formacie obsługiwanym przez iPoda (640 x 352 piksele) jest o 14% szybszy. Szybkość tworzenia ramek w trójwymiarowym "Resident Evil 5" wzrosła po zastosowaniu technologii Turbo Boost o 11%.
Test wydajności w PC Mark Vantage symuluje warunki pracy w biurze z kilkoma aplikacjami. Rozpocznie się edytor tekstu, program Internet Explorer otworzy kilka witryn jednocześnie, a program Windows Defender skanuje system w tle, szukając oprogramowania szpiegującego.Turbo Boost przyspieszył ten test o 6%.
Zwiększenie zużycia energii po włączeniu technologii Turbo Boost jest pokazywane przez oprogramowanie Cinebench za pomocą aplikacji do projektowania 3D w Maxon Cinema 4D. Gdy załadowany jest tylko jeden rdzeń, jego wydajność wzrasta o 20%, a zużycie energii wzrasta o 8%. Im więcej rdzeni jest używanych, tym mniej opłacalny jest stosunek wzrostu produktywności do zużycia energii. Po załadowaniu wszystkich rdzeni wzrost wydajności i zużycie energii dla każdego z nich jest zwiększony o 6%.
Jak włączyć turbo doładowanie
Technologia Turbo Boost jest zawarta w menu konfiguracji BIOS-u, jest oczywiste, że producent płyty głównej zapewnił mu odpowiednią funkcję. Informacje na temat menu, w którym należy go szukać (w niektórych przypadkach jest to tryb Turbo), znajdują się w instrukcji płyty głównej. Są to głównie zaawansowane, zaawansowane funkcje procesorów, wydajność lub specjalne, takie jak AI Tweaker lub MIT, które zbierają funkcje związane z podkręcaniem sprzętu. Łączny wzrost wydajności dzięki technologii Turbo Boost jest zapewniany przez standardowe oprogramowanie Mark Vantage i wzrost wydajności w 3D Mark Vantage. Możesz ładować poszczególne rdzenie procesorów za pomocą Cinebench.
Ryzyko awarii
Nawet dziś nie ma całkowitej pewności co do powodzenia operacji.Zawsze możesz znaleźć procesor, w którym zablokowane jądra zostaną uszkodzone. Przejawia się to na różne sposoby, najbardziej oczywistym jest brak możliwości odblokowania jądra. Może się również zdarzyć, że jądro zacznie działać, ale system będzie bardzo niestabilny, lub niestabilność może być wykryta dopiero po długiej pracy z dużym obciążeniem. Oczywiście zawsze powinieneś to sprawdzić, wykonując tyle różnych testów, jak to możliwe.
Kupowanie trójordzeniowego procesora w połączeniu z dyskiem twardym, kartą graficzną i innymi komponentami, biorąc pod uwagę ryzyko odblokowania, zwykle ma niewielki sens lub w ogóle go nie ma. Ale im tańsze są płyty i procesor, tym bardziej ich właściciel będzie zainteresowany zdobyciem dodatkowej mocy obliczeniowej za darmo. Tak więc funkcja odblokowania rdzeni może być dużą zaletą tanich płyt głównych.
