Jeśli nie znajdziesz wady w szczegółach, to w rzeczywistości możliwości współczesnych komputerów są nieskończone. Każdy komputer jest wyposażony w wiele funkcji, które dla przeciętnego użytkownika są mało znane i, z zasady, są czymś nieznanym i superkompleksem. W tym artykule omówimy jednego z przedstawicieli takich "niezgłaszanych" funkcji, zwanych "macierzą RAID", a także jak prawidłowo przeprowadzić procedurę tworzenia i jakie typy macierzy danych istnieją.
Zalecenia dotyczące tworzenia macierzy RAID.
Treść
- 1 Co to jest
- 2 Gatunek
- 2.1 RAID 0
- 2.2 RAID 1
- 2.3 RAID 2
- 3 Tworzenie
- 4 Wniosek
Co to jest
Skrót "RAID" oznacza "Redundant Array of Independent Disks", co dosłownie oznacza "nadmiarowy zestaw niezależnych dysków". Technologia ta jest połączeniem kilku dysków w jedną strukturę logiczną (zwaną również tablicą), aby uzyskać większy zwrot z dostępnych zasobów multimedialnych i osiągnąć większą wydajność, a także zapobiec utracie danych. Z uwagi na to, że obecnie dyski twarde zaczynają tracić na znaczeniu, stopniowo ustępując miejsca wiodącym dysków SSD, tworząc "RAID", a więc nie mając aplikacji na szerokim ekranie, stopniowo zanikają również w tle. Dlaczego wcześniej były popularne.Faktem jest, że możliwości współczesnego dysku twardego są zasadniczo ograniczone, na przykład większość nośników HDD nie może emitować więcej niż 7200 obrotów na minutę, z rzadkimi wyjątkami. Dlatego połączenie kilku dysków twardych w jedną strukturę było naprawdę ważnym wydarzeniem i pozwoliło osiągnąć znaczny wzrost szybkości systemu operacyjnego.
Gatunek
Istnieje kilka odmian macierzy RAID, których różnica polega na schemacie dystrybucji dostępnych danych i podsumowaniu całkowitej użytecznej objętości (najbardziej uproszczona definicja).
RAID 0
Jest to jeden z dwóch najczęstszych rodzajów rozważanej funkcjonalności, który ma również drugą wspólną nazwę "Alternacja". Na tej podstawie można już zgadywać o cechach tej struktury. Znaczenie jest całkiem proste. Dwa fizyczne nośniki (A i B) są łączone w jedną macierz i podsumowują posiadaną objętość, po czym wszystkie zapisane informacje są rozdzielane między nimi za pomocą częściowego przeplecionego rekordu. Oznacza to, że schemat ma następującą postać:
A1-B1-A2-B2-A3-B3-A4-B4 itp.
Jako negatywną stronę tego typu aplikacji można wyróżnić niewiarygodność przechowywanych informacji,tak, jakby jeden z elementów tracił zdolność do pracy, a niektóre lub wszystkie informacje na jego temat zostały utracone, wszystko to, co znajduje się na drugim dysku, straci swoją użyteczność i znaczenie.
RAID 1
Być może był to ten typ, który cieszył się dużym uznaniem wśród użytkowników, ponieważ eliminuje negatywne strony, o których wspomniano w powyższej wersji. Tablica ta, znana jako "Mirror", charakteryzuje się tworzeniem kopii lustrzanej jednego dysku twardego w stosunku do innego. W rzeczywistości tworzy kopię dysku, co nie zwiększa ostatecznej prędkości zapisu, ale zwiększa szybkość czytania i poziom integralności informacji.
RAID 2
Wszystkie kolejne rodzaje tablic nie zostały właściwie wykorzystane w użytku domowym, ponieważ w przypadku domowych komputerów osobistych taka struktura ma nadmiernie wysoki koszt końcowy. Zasada konstrukcji jest bardziej skomplikowana niż w wyżej opisanych wariantach i reprezentuje grupowanie mediów fizycznych w dwie grupy - jedna z nich jest przeznaczona do przechowywania informacji, druga do kodów korekcji błędów. Natychmiast należy zauważyć, że znaczenie korzystania z tej struktury jest dostępne tylko wtedy, gdy jest 7 lub więcej dysków,ponieważ oblicza się ją za pomocą wzoru "2 ^ n-n-1", gdzie zamiast "n" należy zastąpić liczbę mediów korekcyjnych. W oparciu o tę formułę okazuje się, że dla uzyskania minimalnych korzyści 4 kody korekcyjne i 3 dyski są wymagane do zachowania kodów błędów. W rezultacie pozwala to osiągnąć znacznie większą wydajność niż ten, który oferuje jeden operator. Odpowiednio, kolejne rodzaje macierzy sugerują obecność jeszcze większej ilości zasobów (głównie energii), co znacznie zmniejsza zakres ich możliwego wykorzystania, dlatego w ramach recenzowanego artykułu ich analiza nie ma kluczowego znaczenia.
Tworzenie
Biorąc pod uwagę powyższe cechy, należy na przykład przeanalizować tworzenie tablic 0, za pomocą których zwiększa się wydajność komputera jako całości. Najważniejszą rzeczą do ustalenia przed podjęciem jakichkolwiek działań jest faktyczne wsparcie rozważanej technologii z płyty głównej.
WAŻNE. Konieczne jest również ostrzeżenie, że podczas opisanych procedur wszystkie dane dostępne na dyskach zostaną utracone! Dlatego najpierw zapisz wszystko, czego potrzebujesz.Ponadto, pomimo faktu, że obecnie procedura tworzenia "rajdów" uległa pewnym zmianom w kierunku uproszczenia w celu wdrożenia działań, które zostaną opisane poniżej, wymagane są przynajmniej podstawowe umiejętności w zakresie obsługi komputera.
Następnie należy przejść bezpośrednio do procedury tworzenia poziomu Raid 0, dla którego należy wykonać następujące czynności (na przykład płyta główna Asusa):
- weź dwa identyczne dyski twarde i podłącz je do odpowiednich złączy SATA na płycie głównej;
- Włącz komputer i otwórz "BIOS" za pomocą przycisku "DELETE", "F2" lub "F12" (w zależności od producenta);
- przejdź do zakładki "Zaawansowane" i otwórz sekcję "Konfiguracja SATA";
- ustaw opcję "Wybór trybu SATA" na "RAID";
- zapisz zmienioną konfigurację i uruchom ponownie komputer;
- po włączeniu pojawi się okno z prośbą o naciśnięcie kombinacji klawiszy "Ctrl + I", aby wejść do panelu sterowania;
- w następnym kroku użyj strzałek na klawiaturze i klawisza "Enter", aby nawigować;
- otwórz pierwszą linię "Utwórz wolumen RAID". (Ekran 1) Aby usunąć, zwróć uwagę na linię "Usuń wolumin RAID";
- następnie musisz wprowadzić podstawowe dane przyszłej tablicy: (screen 2)
- "Nazwa";
- "Poziom RAID" - użyty poziom 0;
- pozostałe parametry można pozostawić bez zmian.
- wybierz wiersz "Utwórz wolumen" i naciśnij "Enter";
- Pojawi się okno z powiadomieniem, że po potwierdzeniu (przycisk Y) wszystkie dane na dyskach zostaną utracone. Zgadzam się z tym;
- czekaj na zakończenie i spójrz na obecność utworzonej struktury w sekcji "Informacje o woluminie dysku", jej status powinien być "Normalny";
- wyjdź z konsoli, naciskając przycisk "Esc".
W tym przypadku stworzenie rozważanego funkcjonalnie można uznać za kompletne.
Wniosek
Podsumowując, warto zauważyć, że jak wynika z powyższych instrukcji, nie ma tu nic zbyt skomplikowanego, tylko kilka prostych kroków w dość przejrzystym interfejsie. Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest poprawność doboru składników i ich przydatność. Na przykład są dwa identyczne nośniki, z których jeden "oddycha swoim ostatnim" i z dnia na dzień traci swoją zdolność roboczą, wtedy połączenie z innym dyskiem nie przyniesie korzyści nikomu. Dlatego, jeśli już zdecydowałeś się na stworzenie takiej struktury, zapewnij jej przyzwoite urządzenia, aby nie żałować jej później. Również nie może znacząco różnić się od powyższej procedury, która w dużej mierze zależy od producenta pojedynczej płyty głównej.
